Γλυπτό του 17ου αιώνα καταγράφει τις απίστευτες λεπτομέρειες δαντέλας στο χειροποίητο μάρμαρο.

Δίνει την αίσθηση ότι είναι φτιαγμένο από αληθινή δαντέλα, τη στιγμή που είναι απλά σκαλισμένο πάνω σε λευκό μάρμαρο.

Μπαρόκ περίοδος στην τέχνη είναι γνωστή για την υπερβολή της, την έντονη θεατρικότητα αλλά και για τις σχεδόν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες στην αναπαράσταση των μορφών και των ενδυμάτων στην γλυπτική. Μερικά από τα πιο φορτισμένα συναισθηματικά και δραματικά αγάλματα της ευρωπαϊκής τέχνης φιλοτεχνήθηκαν κατά την διάρκεια του πρώτου μισού του 17ου αιώνα με τον Ιταλό γλύπτη Gian Lorenzo Bernini να θεωρείται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραπάνω αισθητικής.

Από την άλλη, η δουλειά του μαθητή του, Giuliano Finelli, δεν είναι το ίδιο γνωστή, παραμένει, όμως, καθηλωτική χάρη στον μοναδικό τρόπο του καλλιτέχνη α αναπαραστή ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια στην φυσιογνωμία και τα ρούχα των αγαλμάτων που φιλοτέχνησε απο το 1620 και μετά.

Το 1622 ο 21χρονος τότε Finelli εγκαταστάθηκε από τη μικρή πόλη Torrano di Carrara στη Ρώμη και εκεί ξεκίνησε μαθήματα δίπλα στον σπουδαίο Bernini, ο οποίος φρόντισε να τον εντάξει στον υψηλό κύκλο γνωριμιών του, βοηθώντας τον να αναλάβει σημαντικές δουλειές για το Βατικανό, πάντα, ωστόσο, με την δική του επίβλεψη. Μέσα από αυτή τη διαδρομή ο Finelli γνώρισε την ανηψιά του Πάπα Ουρβανού του H’, την Maria Duglioli Barberini, το πρόσωπο της οποίας μετάφερε πάνω σε μία συγκλονιστική μαρμάρινη προτομή που παραμένει γνωστή για την απαράμιλλη γοητεία της και για τις απίστευτα ακριβείς λεπτομέρεις στο δαντελένιο ρούχο που φορούσε η Barberini.

Η δημιουργία του μαρμάρινου αγάλματος ανατέθηκε στον Finelli το 1626 από την οικογένεια της γυναίκας, η οποία έφυγε αιφνίδια από τη ζωή σε νεαρή ηλικία μετά από σοβαρές επιπλοκές στον τοκετό. Ο μοναδικός τρόπος που ο γλύπτης κατάφερε να αποτυπώσει την υφή του δαντελένιου φορέματος, τις λεπτομέρειες κάθε πτυχής του ρούχου παραμένει ασύγκριτος, τρανό παράδειγμα των μαγευτικών πραγμάτων που η γλυπτική μπορεί να καταφέρει.

Πραγματικά το πάνω μέρος του φορέματος της Barberini δίνει την εντύπωση ότι είναι φτιαγμένο από αληθινή δαντέλα, τη στιγμή που είναι απλώς σκαλισμένο πάνω σε λευκό μάρμαρο.

Δυστυχώς το μεγάλο ταλέντο του Finelli και η εμμονή του για την ακραία λεπτομέρεια στα έργα του δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν όσο γνωστά θα έπρεπε αφού ο δάσκαλος του καλλιτέχνη, ο μεγάλος Lorenzo Bernini, καθήλωσε τον μαθητή του στη σκιά του, σαμποτάροντας τελικά την ανεξάρτητη καριέρα του.

Η δημιουργία του μαρμάρινου αγάλματος ανατέθηκε στον Finelli το 1626 από την οικογένεια της γυναίκας, η οποία έφυγε αιφνίδια από τη ζωή σε νεαρή ηλικία μετά από σοβαρές επιπλοκές στον τοκετό.